Met andere kinderen praten…..

Toen ik in de derde klas van de basisschool zat (tegenwoordig is dat groep 5) hadden we een inval leerkracht. Meneer van de Loo. Wij waren zijn eerste klas na de pabo  (wisten wij veel, dat hoorden we pas later, in onze ogen was hij natuurlijk al heel oud). Hij gaf les en begeleidde onze klas op zijn eigen leuke en enthousiaste manier. Wat hij ook deed was een zelfgemaakt gedichtje schrijven in mijn poëziealbum. Hoe raak dat was en nog steeds is, weet hij vast niet. Maar het ging als volgt:

Mirian van Leeuwen, ze zit nooit te geeuwen

Ze zit nooit te gapen en ook nooit te slapen

Maar er is één ding dat kan ze niet laten

En dat is met andere kinderen praten

Ondanks dat blijft het een feit; Mirian is een leuke meid

Het klinkt allemaal eenvoudig maar het typeert heel mooi hoe hij mij als 9-jarige zag. Als een alert kind wat graag in contact stond met andere kinderen. Een meisje wat er van genoot om met andere kinderen in gesprek te zijn (ook als er eigenlijk stil gewerkt of opgelet moest worden ;-) ).

Het mooie hiervan vind ik dat het ook nog steeds past bij hoe ik als volwassene ben. Blijkbaar is er op dat gebied niet heel veel veranderd. Ik ben nog steeds alert (ik hoor en zie alles, soms tot ergernis van mijn kinderen) en met anderen praten doe ik ook nog steeds graag. Zo graag zelfs dat ik er mijn beroep van heb gemaakt! Als ik terugkijk op mijn loopbaan heb ik ook steeds rollen gehad waar ik veel in contact en in gesprek was met anderen en waar mijn alertheid goed van pas kwam. Toen ik een aantal jaren geleden een reünie had met mijn klasgenoten van die tijd waren zij ook niet verrast over mijn werk en wat ik allemaal deed, inclusief mijn psychologie studie. “Ja echt iets voor jou Mirian!”

Vaak nodig ik mijn coachees uit om terug te gaan naar de kern. Hoe was je als kind, wat deed je graag, hoe zagen anderen jou? En hoeveel van dat kind van toen zien we nog terug in jou? En als we dan het bruggetje naar werk maken, klopt het dan ook nog steeds? Heb jij het gevoel dat het niet meer klopt, dat je je anders moet voordoen dan wie je werkelijk bent, dat je ver afstaat van dat kind van toen? Dan ga ik graag met je op onderzoek hoe we ervoor kunnen zorgen dat het wel weer klopt. Want als het klopt voelt werken niet als werken. Dan maak je gebruik van jouw talenten, jouw persoonlijkheid en jouw aangeboren vaardigheden. Ik vind mijn werk super leuk…. Dat gun ik iedereen.

Mon, 12 July